Ourme
Ulmus glabra
Ulmaceae
Noms en français : Orme de montagne, Orme glabre.
Descripcioun :L'ourme trachis dins li relarg umide de mountagno e souvènt dins li gaudre. Sèmblo proun à l'ourmèu, Ulmus minor, pamens l'aubre èi mai grand. Se recounèis à si fueio emé proun de costo o qu'an tres pouncho (aubre jouine). Lou fru èi peréu mai grand e la grano èi pu basso (mai liuen dóu pecou).
Usanço :Dèu agué li mémis usanço que l'ourmèu.
Port : Aubre
Taio : 5 à 30 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulmus
Famiho : Ulmaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Fourèst
- Gaudre
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiano
Ref. sc. : Ulmus glabra Huds., 1762
Triglouchin(-de-palun)
Triglochin palustris
Juncaginaceae
Nom en français : Troscart des marais.
Descripcioun :Aquéu triglouchin èi coumun soulamen en mountagno dins li relarg bagna. Fai de rizoumo, ço que douno de coulounìo mai o mens grando. Lis enflourejado (grapo) soun facho de noumbróusi flour (10 à 60) sènso bratèio. Lou triglouchin-de-palun èi mai prim que lou de mar, i'a mens de flour, se destrìo peréu emé si fueio que soun pas poupouso. De tout biais se sias en mountagno, èi pas poussible de s'engana. Coumpara emé lou triglouchin-de-mar que ié sèmblo un pau.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Triglochin
Famiho : Juncaginaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Palun
- Prado umido
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Triglochin palustris L., 1753